Kafarnaum
18 marca 2019, 18:30
Kino Iskra
Zło na świecie bierze się z nieszczęśliwego dzieciństwa… - wielkie kino w Kinochłonie
Najdłuższa, piętnastominutowa owacja po projekcji na festiwalu w Cannes, Nagroda Jury i nominacja do Oscara w kategorii Najlepszy Film Nieanglojęzyczny – to najnowsza propozycja augustowskiego DKF-u Kinochłon.
W poniedziałek 18 marca o godzinie 18:30 w kinie Iskra pokażemy Państwu najnowszy film Nadine Labaki pt. „Kafarnaum”. Reżyserka „Karmelu” i „Slamdoga. Milionera z ulicy” tym razem opowiada nam historię chłopca z Bejrutu, który pozwał swoich rodziców, za to że się urodził… Zaina poznamy na sali sądowej, na której opowiada o tym, jak doszło do tego, że występuje przeciwko własnej rodzinie.
Nie brakuje w tym filmie detali – poznajemy bardzo dokładnie warunki życia chłopca, przejmujący brak miłości, patologię. Nadine Labaki jednak nie próbuje manipulować widza obrazami skrzywdzonych dzieci i bejruckiej biedy – ona daje tym dzieciom głos. Dzieciom, które muszą sobie radzić w szorstkich i bezlitosnych realiach Libanu, gdzie na porządku dziennym jest handel ludźmi, narkotyki,
Historia opowiedziana z perspektywy dziecka, to niemal reporterski obraz przeszywający serce. Jak twierdzi reżyserka, składa się wyłącznie z rzeczywistych zdarzeń, zasłyszanych opowieści, wspomnień, doświadczeń. Autentyzm i energiczny montaż pokazują skalę patologicznej biedy, ale nie odbierają filmowi artystycznej kreacji.
Nie bójcie się Państwo sentymentalizmu i perwersyjnego epatowania nędzą – w „Kafarnaum” tego nie znajdziecie. To zasługa także wspaniałej kreacji aktorskiej głównego bohatera, który nigdy się nie poddaje, jest zaradny i nigdy nie załamuje rąk, a do tego urzeka empatią i opiekuńczością.
Uporać się z podjętym w filmie tematem pomoże nam Artur Zaborski – krytyk filmowy, były redaktor naczelny portalu Stopklatka.pl. Teraz jego teksty można przeczytać w „Kinie", „Aktivist", „Dzienniku. Gazecie Prawnej" i portalach Interia.pl i ARTPapier. Założyciel krakowskiego DKF-u Magazyn Kultury, w którym był dyrektorem programowym przez dwa lata. Wykładowca w akademiach filmowych dla dzieci i młodzieży. Wielki miłośnik Iranu i jego mieszkańców, perskiej kultury i jej popularyzator w Polsce.
Bądźcie Państwo z nami w poniedziałek w kinie!
- - -
Cennik i rezerwacja biletów:
Bilet na pokaz: 15 zł
Karnet na cztery pokazy: 50 zł (ważny przez pół roku)
Rezerwacje i sprzedaż: Augustowskie Placówki Kultury, Rynek Zygmunta Augusta 9, tel. 87 643 36 59 lub w kinie „Iskra” na godzinę przed rozpoczęciem seansu
Czas trwania: 120 min.
Reżyseria: Nadine Labaki
Dwunastoletni Zejn jest mieszkańcem bejruckich slumsów, odmalowanych w „Kafarnaum” z niezwykłą intensywnością. Zgodnie z tytułem, oznaczającym „chaos”, „bezład”, „gmatwaninę”, dzielnica uderza nadmiarem: rzeczy, ludzi, a przede wszystkim dzieci, niewinnych ofiar rzeczywistości społecznej oraz klasowych i ekonomicznych podziałów. Nadine Labaki(autorka doskonale znanego w Polsce „Karmelu”) staje w ich obronie – i to dosłownie, wciela się bowiem w filmie w rolę adwokatki Zejna. Przed sądem chłopak odtwarza swoją historię, przywołuje dramatyczne wspomnienia, ale co najważniejsze: z pasją walczy o siebie i swoją przyszłość. To dziecko ma zdumiewającą odwagę, determinację i siłę, a przez „Kafarnaum” nawiguje go niezawodny moralny kompas, dzięki któremu odróżnia dobro od zła. Niezmordowany włóczęga, mały obrońca jeszcze mniejszych i słabszych, Zejn w pojedynkę rzuca wyzwanie niesprawiedliwości i krzywdzie. Przejmująco portretując dziecięcą solidarność, Labaki akcentuje, jak sama je nazywa, „drobne cuda”: serdeczne gesty, akty współczucia i miłości. To dzięki nim możliwe jest przetrwanie.
Gościem pokazu był(a):
Relacja z wydarzenia
Takie filmy pozostają w pamięci na długo. A gdzieś tam, w środku zostawiają ślad chyba niezmywalny.
Nadine Labaki niemal z dokumentalną, reporterską dokładnością zabrała widownię do slumsów Bejrutu. A tam musieliśmy zmierzyć się ze wszystkim, czemu czoła stawiali bohaterowie filmu „Kafarnaum”.
Bieda tak skrajna, że dla kawałka chleba sprzedaje się własne dziecko, głód, handel narkotykami, handel ludźmi, rzeczywistość imigrantów i niesprawiedliwość społeczna… ale z drugiej strony braterska miłość, bezinteresowna życzliwość i niegasnąca myśl, ze nie wolno się poddać.
Wydaje mi się, że w tej historii chłopca, który postanowił pozwać własnych rodziców za to, że dali mu życie, każdy z widzów zobaczył coś innego, każdy przeżył zupełnie inny wewnętrzny dramat – bezsilności, strachu i poczucia niesprawiedliwości. Każdy z nas z innego powodu ocierał łzy, nawet jeśli był to płacz wyłącznie duszy…
Artur Zaborski, którego wiedza sprawiła, że spojrzeliśmy na film i jego bohaterów szerzej, zapytał nas, czy w zakończeniu filmu jest nadzieja.
Jest. Tylko czy dla wszystkich…? – zastanawiałam się jeszcze długo po seansie.
Jeśli nie obejrzeliście Państwo tego filmu, zróbcie to i sami spróbujcie odpowiedzieć sobie na to pytanie.
A.B.
Autor zdjęć w galerii – Michał Wasilewski
