Filmy

"Konopielka" jest ekranizacją głośnej powieści Edwarda Redlińskiego, która zaskarbiła sobie uznanie i sympatię czytelników dzięki emanującemu z niej humorowi, pod którym kryje się poważna refleksja nad cywilizacyjnym postępem.
W podupadłej wsi na Białostocczyźnie pojawia się nauczycielka, która zakłóca swoim przyjazdem dotychczasowy rytm wiejskiego życia. Jej rewolucyjne pomysły spotykają się z oporem chłopa Kaziuka, który niechętny jest wszelkim zmianom (np. jedzeniu sztućcami z osobnych talerzy). Jednak wdzięki nauczycielki są dla Kaziuka mocnym argumentem do przewartościowania dotychczasowych poglądów.

"Łowca androidów" przenosi nas w niedaleką przyszłość. Los Angeles, listopad 2019 roku. Na Ziemię przybywa grupa replikantów typu Nexus 6 - humanoidalnych androidów, które po krwawym buncie na pozaziemskiej kolonii starają się dotrzeć do swojego konstruktora. Nie mają zbyt wiele czasu. Ich czas życia wynosi zaledwie cztery lata, a okres ten przedłużyć może jedynie ich stwórca.
Replikanci mają jednak zakaz przebywania na Ziemi. Kiedy jeden z nich zabija doświadczonego łowcę androidów - Holdena, policja prosi o pomoc Ricka Deckarda (Harrison Ford) - emerytowanego łowcę uważanego za mistrza w swoim fachu. Deckard staje przed największym wyzwaniem w swojej karierze. Musi zmierzyć się z czterema niezwykle silnymi i szybkimi androidami, przekonanymi o tym, że zasługują na długie życie tak samo jak ludzie.
Poszukiwania zbiegów Deckard - wspólnie ze swoim partnerem Gaffem (Edward James Olmos) - rozpoczyna od wizyty w korporacji Tyrella, której właściciel jest jednocześnie konstruktorem replikantów z serii Nexus 6. Tam poznaje piękną asystentką naukowca - Rachael, androidkę, której Tyrell sztucznie wszczepiając wspomnienia swojej siostrzenicy sprawił, że ta nabrała przekonania, że jest człowiekiem. Deckard odkrywa tajemnicę naukowca, waha się jednak z jej ujawnieniem. Piękna Rachael nie jest mu bowiem obojętna...

Żołnierz AK, rotmistrz Witold Pilecki z narażeniem życia celowo daje się aresztować, by zostać osadzonym w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Tam organizuje konspiracyjny ruch oporu Armii Krajowej, a po 947 dniach w obozowej niewoli i brawurowej ucieczce pisze raporty, w których podejmuje próbę informowania świata o Holokauście oraz innych zbrodniach. Następnie bierze udział w Powstaniu Warszawskim oraz walczy w II Korpusie Polskim generała Andersa we Włoszech. Po powrocie do Polski zostaje aresztowany przez władze komunistyczne, bestialsko przesłuchiwany i pod pretekstem szpiegostwa skazany na śmierć. Podczas ostatniego widzenia z żoną powiedział: „Ja już żyć nie mogę, mnie wykończono, Oświęcim to była igraszka”. Skazano go na karę śmierci. Prezydent Bolesław Bierut nie zgodził się na ułaskawienie. Wyrok na rotmistrzu Pileckim wykonano 25 maja 1948 roku w Warszawie.

To jedna z najbardziej rozpoznawalnych akcji promujących kino niezależne, a zarazem platforma filmu autorskiego, artystycznego, nieprofesjonalnego i eksperymentalnego. Wśród twórców są poeci, dziennikarze, studenci szkół artystycznych i filmowych, artyści i niezależni filmowcy, którzy kręcą fabuły, dokumenty, klipy i animacje. Jedni dopiero debiutują, inni od lat nagradzani są na ogólnopolskich festiwalach. Akcja narodziła się w Białymstoku i na Podlasiu – w miejscu styku wielu kultur i religii, krainy artystów, żubrów, dziewiczej przyrody i jedynego w swoim rodzaju potencjału, którego ujście znajduje wyraz w oryginalnych działaniach twórczych.

Tematem naszego wakacyjnego spotkania będą „Kobiety Wschodu”, więc w zestawie filmowym znajdą się filmy twórczyń rodem z Podlasia.

Indiana Jonsdóttir żyje na osiedlu mieszkaniowym na przedmieściach Rejkjaviku, wśród imigrantów, którymi szczerze gardzi. Żeruje na państwowym systemie opieki, symulując niezliczoną ilość chorób. W swoim małym, prywatnym ogrodzie trzyma największą dumę i radość życia – nagradzane na konkursach ogrodniczych drzewko Laburnum (Złotokap). Jej codzienną towarzyszką jest sąsiadka Johanna, szara, dobrotliwa kobiecina pilnująca porządku we wspólnocie mieszkaniowej, której poczciwość Indiana bezceremonialnie wykorzystuje. Pewnego dnia przedstawiciel Ministerstwa Środowiska składa Indianie wizytę, aby poinformować ją, że państwo egzekwuje nowe przepisy. Mówią one, że wszystkie rodzaje roślin, które nie rosły przed rokiem 1900, zostaną wyrwane z korzeniami. W tej sytuacji jedyną pociechę kobiety stanowi jej syn Unnar. Unnar żyje w cieniu matki, stale przez nią strofowany. Indiana traktuje go prawie jak dziecko i trochę świadomie, a trochę podświadomie cały czas powstrzymuje jego rozwój starając się utrzymać go zależnym od siebie. Z niezadowoleniem obserwuje podejrzaną pasję syna jaką jest ochotnicza grupa ratunkowa. Prawdziwym szokiem jest jednak dopiero wiadomość, że syn zakochał się w imigrantce. Wesołej, beztroskiej i szczerze oddanej Unnarowi Danieli trudno jest porozumieć się z przyszłą teściową. Tymczasem prawdziwy kataklizm dopiero przed Indianą.