W cieniu drzewa
12 listopada 2018, 18:30
Kino Iskra
Czy Widownia Kinochłona pamięta film „Barany. Islandzka opowieść”, który dwa lata temu we wrześniu oglądaliśmy z Tomaszem Adamskim? Mistrzowskich składów się nie zmienia, więc kino islandzkie powraca na nasz ekran – ponownie w towarzystwie Tomasza Adamskiego!
W poniedziałek 12 listopada o godz. 18:30 pokażemy Państwu „W cieniu drzewa” komediodramat, którego reżyserem jest Hafsteinn Gunnar Sigurðsson. Zajrzymy na przedmieścia Reykjaviku, gdzie poznamy dwie sąsiadujące ze sobą rodziny skłócone przez… drzewo rosnące na działce jednej z nich. Bo drzewo, wiadomo, rzuca cień. To tylko z pozoru błahy, sąsiedzki konflikt… uszkodzenia domu, przebite opony w aucie i tajemnicze zniknięcia domowych pupili i jeszcze te plotki, że ktoś kogoś widział z piłą łańcuchową – to nie są przelewki.
Równocześnie poznamy Atliego, którego żona wyrzuca z domu i zakazuje mu kontaktów z córką. Ten wprowadza się do rodziców, a tam – nie dość, że musi rozpocząć walkę o dziecko – zmartwień dokłada mu jeszcze to nieszczęsne drzewo.
Chłodny dramat ze sporą domieszką absurdalnego czarnego humoru, czasem skręcający w kierunku thrillera, ukazuje na czym polega (i czym grozi) życie w społeczeństwie – konflikty, niezręczności, frustracje, lęki, a wszystko doprawione fantastyczną muzyką. Cytując krytykę (Dawid Dróżdż dla portalu Wp.pl) – „Film Sigurðssona to doskonale napisana kameralna historia o małych konfliktach i bezradnych wobec nich ludziach. Reżyser niczym mistrzowie rumuńskiej nowej fali buduje w rozmowach "o niczym" skomplikowane osobowości bohaterów. "W cieniu drzewa" to kolejne dzieło wychodzące spod kamery islandzkich twórców, które sprawnie zestawia ze sobą skrajne emocje, wyciskając łzy, będące wynikiem wzruszenia jak i rozbawienia…”
Islandzko-duńsko-polską koprodukcję obejrzy z nami, odwiedzający Kinochłon nie pierwszy raz Tomasz Adamski – filmoznawca z Uniwersytetu w Białymstoku na wydziale Pedagogiki i Psychologii w Zakładzie Kulturoznawstwa. Autor licznych referatów i prelekcji na temat filmu nie tylko na Podlasiu i w Polsce, ale także w Niemczech, Czechach, Gruzji, czy na Łotwie. Interesuje się głównie kinem skandynawskim. Ponad to, niezależny filmowiec związany z akcją Filmowe Podlasie Atakuje, prowadzący szereg warsztatów filmowych między innymi w Polsce na Białorusi, Ukrainie czy w Gruzji.
Zapraszamy na ten niezwykły islandzki wieczór – do zobaczenia.
- - -
Cennik i rezerwacja biletów:
Bilet na pokaz: 15 zł
Karnet na cztery pokazy: 50 zł (ważny przez pół roku)
Rezerwacje i sprzedaż: Augustowskie Placówki Kultury, Rynek Zygmunta Augusta 9, tel. 87 643 36 59 lub w kinie „Iskra” na godzinę przed rozpoczęciem seansu
Czas trwania: 89 min.
Od lat: 16
Reżyseria: Hafsteinn Gunnar Sigurðsson
Przedmieścia Reykjaviku, świeże powietrze, cisza, spokój i idealnie przycięte, zielone trawniki. Sielankowa atmosfera nie może trwać jednak wiecznie: na jednym z osiedli wybucha sąsiedzki konflikt! Kością niezgody jest należące do Baldvina i Ingi stare, wielkie drzewo, które rzuca cień na ogród Eybjorg i Konrada. Błahy problem urasta do absurdalnych rozmiarów, uprzejmym do tej pory sąsiadom puszczają nerwy, a dzikie emocje biorą górę nad zdrowym rozsądkiem. Tajemniczy sprawca przekłuwa opony samochodu, a zwierzęta domowe zaczynają znikać w niewyjaśnionych okolicznościach. Konieczne staje się zainstalowanie kamer monitoringu. Pojawia się także plotka, że sąsiada widziano z piłą łańcuchową.
Gościem pokazu był(a):
– doktor nauk humanistycznych, adiunkt na Wydziale Studiów Kulturowych Uniwersytetu w Białymstoku, gdzie od ponad 20 lat prowadzi zajęcia na z zakresu filmu, sztuki i kultury popularnej. Autor kilkudziesięciu artykułów o tematyce filmoznawczej, współautor dwóch publikacji książkowych. Obecnie pracuje nad monografią naukową o twórczości Rubena Östlunda. Mocno związany z lokalnym środowiskiem filmowym. Członek kolektywu Kaufman Bros & Sistas. Współautor albumu i wystawy „Wyśniona historia kina na Podlasiu”. Były członek kabaretu „Widelec”, prezenter, selekcjoner Międzynarodowego Festiwalu Filmów Krótkometrażowych ŻUBROFFKA. Autor licznych prelekcji w wielu kinach studyjnych, współpracujący z dyskusyjnymi klubami filmowymi. Autor niezależnych produkcji filmowych oraz filmów dokumentalnych realizowanych m.in. w USA, Sudanie Południowym, Turcji, Rosji, Norwegii, Gruzji, Kazachstanie i na Białorusi. Często pracuje z młodzieżą w ramach warsztatów filmowych w Polsce (Solniki 44, Krasne, Supraśl) i za granicą (Czechy, Białoruś, Gruzja, Krym). Prywatnie tata Helenki, półmaratończyk i charyzmatyczny wielbiciel ruchomych obrazów.
Relacja z wydarzenia
Zawiódł się srodze ten, kto przyszedł na seans z myślą, że zrelaksuje się na komedii! Relaksująco na „W cieniu drzewa” nie było…
Dzięki Łukaszowi Adamskiemu, który – jak zawsze, gdy u nas gości – film, choć odrobinę przytłaczający i na pewno nielekki, był „do przejścia”. W prelekcji filmoznawca z Białegostoku opowiedział nam sporo o Islandii i o tajnikach powstawania filmu, dzięki czemu wiele spraw było bardziej zrozumiałych. Wszyscy ci, którzy zastosowali się do jego wskazówek odnośnie tego, na co zwrócić uwagę podczas seansu, na pewno wychwycili w nim wszystko to, co było ważne dla zrozumienia tej produkcji.
Sam film był dwuwątkową opowieścią, która z jednej strony przedstawiła tylko z pozoru błahy konflikt sąsiedzki, z drugiej zaś – wycinkiem z życia młodego Islandczyka, którego niespodziewanie wyrzuca z domu żona. Mężczyzna, przeprowadza się do rodziców (to jedni ze skonfliktowanych sąsiadów) i musi znaleźć sposób na poradzenie sobie z tą trudną sytuacją. Filmu, choć było w nim trochę elementów komediowych, wcale nie oglądało się prosto…
Ale za to jaka była dyskusja po seansie!
Wiele głosów, wiele opinii. Wynika z nich, że kinochłonowej widowni film się podobał, choć bardzo go przeżyli. Jak z rękawa sypały się spostrzeżenia na temat muzyki i sposobie kręcenia zdjęć. Jednak najwięcej głosów dotyczyło konstrukcji bohaterów. Próbowaliśmy wczuć się w ich sytuację – zrozumieć emocje, mechanizmy działania i dlaczego to wszystko potoczyło się, jak się potoczyło i doprowadziło do tak tragicznego finału.
Konkluzję tej dyskusji można zawrzeć chyba w zadaniu – że coś co na początku wydaje się błahostką, może urosnąć do gigantycznych rozmiarów zmieniając się w problem nie do przeskoczenia… Jest tylko jedna metoda zapobiegania – komunikacja. Większość problemów da się rozwiązać, jeśli je tylko konkretnie przedyskutować.
Dziękujemy Państwu za ten wieczór i tak płomienną, owocną dyskusję – właśnie za takie spotkania kochamy naszą widownię! A na koniec zapraszamy do galerii. Czas w kadrze zatrzymał dla nas Jakub Jackiewicz:
