Filmy związane z:

Steven jest wybitnym kardiochirurgiem, a jego żona, Anna, szanowaną okulistką. Mają dwójkę dzieci: 14-letnią Kim i 12-letniego Boba. Są zamożni, zdrowi i toczą szczęśliwe, rodzinne życie. Steven przyjaźni się z 16-letnim Martinem, który nie ma ojca i którego niejako przyjął pod swoje skrzydła. Pewnego dnia Steven przedstawia chłopaka swojej rodzinie. Od tego czasu sprawy przybierają nieoczekiwany, katastrofalny w skutkach obrót. Idealny świat zamienia się w chaos. Steven zmuszony zostanie do złożenia szokującej ofiary lub zaryzykowania utraty wszystkiego, co ma.

Początek XVIII wieku. Anglia jest w stanie wojny z Francuzami, ale uwagę dworu pochłaniają wyścigi kaczek i pojawienie się na rynku ananasów. Na tronie zasiada schorowana królowa Anna (Olivia Colman), a krajem zamiast niej rządzi jej bliska przyjaciółka, lady Sarah (nagrodzona Oscarem Rachel Weisz). Z podziwu godnym oddaniem dogląda ona przy tym rozkapryszonej i porywczej królowej. Na dwór przybywa nowa służąca Abigail (nagrodzona Oscarem Emma Stone), która swym urokiem oczarowuje Sarah. Sarah bierze Abigail pod swoje skrzydła, a Abigail dostrzega w tym szansę na powrót do swych arystokratycznych korzeni. Ponieważ sprawy polityczne i prowadzenie wojny coraz bardziej pochłaniają Sarah, Abigail stopniowo zajmuje jej miejsce u boku królowej Anny. Rozkwitająca przyjaźń z królową daje Abigail szansę na spełnienie swoich ambicji. Dziewczyna dochodzi więc do wniosku, że nie pozwoli, aby ktokolwiek lub cokolwiek – czy byłaby to kobieta, mężczyzna, polityka czy królik – stanęło jej na drodze.

"Człowiek", najnowszy film Yanna Arthusa-Bertranda, to dokument o tym, co tak naprawdę łączy wszystkich ludzi. Zbiór historii i obrazów naszego świata pozwala do trzeć do sedna tego, co znaczy być człowiekiem...

[National Geographic]

Nakręcony na podstawie scenariusza Andrzeja Żuławskiego ekranowy dialog pomiędzy ojcem i synem, łączący nostalgię z furią, wzniosłość z humorem, oldskulową stylizację z ostrym, przenikliwym spojrzeniem na polską rzeczywistość. Tytułowa „mowa ptaków” jest językiem, jakim posługują się ludzie wykluczeni z agresywnej większości: dręczony przez dzieci nauczyciel historii, wyrzucony z pracy polonista, dziewczyna sprzątająca willę bankiera, niepełnosprawna kwiaciarka i zafascynowana kinem uczennica. Zepchnięci na margines przez brunatną falę, na swoją obronę mają tylko ironię, piosenki i cytaty z klasyków. Tekst Andrzeja Żuławskiego akcentuje degradację inteligencji, która otoczona pogardą dla wiedzy, chamstwem i głupotą, wybiera swoistą splendid isolation. Radykalny artystyczny eksperyment, jakim jest ta opowieść o komunie odrzuconych, łączy energię Wojny polsko-ruskiej z anarchistyczną siłą Chaosu. To prawdziwy stylistyczny tour de force, który w drodze do ekstatycznego finału, wywołuje duchy – sceny, postaci i aurę Szamanki, Opętania, Diabła czy Trzeciej części nocy. Trudno wyobrazić sobie wspanialszy hołd dla ich twórcy. I piękniejszy filmowy list do ojca

Gatsby uwielbia klimat Nowego Jorku i chce pokazać ukochanej Ashleigh rodzinne miasto. Niespodziewanie ich ścieżki rozchodzą się i każde z osobna przeżywa własne przygody, pełne humoru i zwrotów akcji. Reżyser filmowy (Liev Schreiber) zaprasza dziewczynę na pokaz roboczej wersji jego najnowszego dzieła. Będąca początkującą dziennikarką Ashleigh zostaje wciągnięta przez wydarzenia, dzięki którym poznaje scenarzystę (Jude Law) oraz gwiazdę kina – Francisco Vegę (Diego Luna). Pozostawiony samemu sobie Gatsby przypadkowo spotyka i spędza cały dzień w towarzystwie Chan (Selena Gomez) – młodej i błyskotliwej siostry swojej ex dziewczyny. Rozmarzony i skąpany w deszczu dzień w Nowym Jorku sprawi, że Ashleigh pozna siebie na nowo, a jej chłopak przekona się, że żyje się tylko raz – ale to wystarczy, jeżeli znajdzie się właściwą osobę.

Nominowany do dwóch Oscarów za scenariusz i dla najlepszej aktorki drugoplanowej i uznany za jeden z najlepszych filmów w dorobku Woody Allena "Manhattan" jest melancholijnym wyznaniem miłości do rodzinnego miasta reżysera - Nowego Jorku i dogłębnym portretem tej metropolii. Allen porusza w nim problem miejskiej alienacji i wszechogarniającej pustki w mieście, które wyzute jest z wszelkich uczuć z powodu narkotyków, barów szybkiej obsługi i mechanicznego seksu. Zrealizowany w technice czarno-białej (pierwszy film Allena nakręcony w tej konwencji) i ubarwiony wspaniałą muzyką Gershwina "Manhattan" jest rzetelnym portretem swoich czasów, który może być przedmiotem studiów i analiz przez całe dekady Time Magazine. 42-letni mieszkaniec Manhattanu Isaak Davis Allen ma pracę, której nienawidzi, 17-letnią dziewczynę Tracy Mariel Hemingway, której nie kocha, byłą żonę lesbijkę (Meryl Streep), piszącą "szczerą" książkę o ich małżeństwie... żonę, którą Isaak chętnie by udusił gołymi rękami. Wszystko się zmienia, gdy związuje się z pełną seksu i inteligentną Mary (Diane Keaton). Rozstaje się z Tracy, porzuca pracę i nareszcie cieszy się życiem, które nabrało sensu i kolorytu, życiem w mieście, w którym seks jest tak łatwy i powszechny jak uścisk dłoni, a do świata prawdziwej miłości prowadzą obrotowe drzwi...

Wojtek spędza całe dnie, przesiadując na leśnej ambonie i tropiąc wraz z leśniczymi głusze plądrujące okoliczne wioski i miasteczka głuszce. Pewnego wieczoru wraca polami z pracy i natyka się na dziwne zjawisko. W oddali porusza się dom. A właściwie jedno zapalone okno. Kiedy wraca następnego dnia, sytuacja się powtarza. Z dnia na dzień okien ukazuje się coraz więcej. Zaintrygowany Wojtek próbuje rozwikłać poetycko-abstrakcyjną zagadkę.

W mieście wojewódzkim, gdzie życie polityczne toczyło się sennie według kalendarza oficjalnych narad i rytualnych partyjnych zebrań, wybuchła sensacja. W kinie "Wolność" aktorzy występujący w jakimś durnym "polskim filmie", będącym owocem nie tyle potrzeby ducha, co konieczności spłacenia serwitutów władzy, zbuntowali się i samowolnie zmienili swe role. Sensacja nagoniła publiczność do kina. A jakże tu pozwolić na rozpowszechnianie tych wszystkich nieprawomyślności, jakie zbuntowani aktorzy wygłaszają z ekranu?
[opis festiwalowy]

Gdzieś w głębinach wielkiej, dzikiej, zielonej puszczy mieszka żubr Pompik. Właściwie to żuberek Pompik, jako że w porównaniu z innymi żubrami jest niewielki, do tego nie tak silny, szybki i skoczny, jak jego rówieśnicy. Niezbyt się nadaje do tradycyjnych żubrzych zabaw w przepychanie rogami, wbęcywanie na drzewa czy żubrzego berka dookoła polany, ma za to inne zainteresowania. Pompik jest bowiem najbardziej ciekawskim ze zwierząt w puszczy. Interesuje go wszystko, co dzieje się dookoła niego, chce się wszystkiego dowiedzieć, wszystkiego dotknąć i o wszystkim sam się przekonać. Nie ma takiej leśnej tajemnicy, której Pompik by nie rozwiązał dzięki obserwacji, cierpliwości i zadawaniu mnóstwa pytań. Dzielnie sekunduje mu w tym jego młodsza siostra, mała Polinka, która jednak jest przeciwieństwem Pompika – to żubrzyczka czynu, zamiast się zastanawiać, woli biegać, skakać i wykonywać całe mnóstwo najdziwniejszych czynności. Mama żuberków, Porada, cierpliwie odpowiada na ich pytania, a kiedy trzeba – pociesza. Żubr Pomruk, czyli tatuś Pompika i Polinki, największy ze wszystkich żubrów w puszczy, służy z kolei swoją siłą, kiedy trzeba wyciągnąć maluchy z tarapatów.

Opowieść o dwunastoletnim japońskim chłopcu imieniem Atari, którego wychowuje skorumpowany burmistrz wielkiego miasta Megasaki. Gdy na mocy specjalnego dekretu wszystkie psy domowe wygnane zostają na ogromne wysypisko odpadów, Atari leci na miniaturowej machinie powietrznej na „wyspę śmieci”, by odnaleźć swego ukochanego psa. Na miejscu gromadzi wokół siebie grupę czworonożnych przyjaciół i wraz z nimi wyrusza na wielką wyprawę, która zadecyduje o losach i przyszłości całej Prefektury

Po śmierci Arthura Howitzera Juniora, pochodzącego z Kansas, cenionego redaktora popularnego amerykańskiego magazynu „Kurier Francuski”, z siedzibą w Ennui-sur-Blasé we Francji, zespół redakcyjny zbiera się w celu napisania nekrologu. Wspomnienia o Howitzerze składają się na cztery opowieści: „Reporter na rowerze” opisujący podejrzane dzielnice miasta; „Konkretne arcydzieło” o niepoczytalnym malarzu, jego strażniczce i muzie oraz pazernych marszandach; „Poprawki do manifestu” dokumentujące miłość i śmierć na barykadach podczas buntu studenckiego; oraz „Prywatna jadalnia komisarza” - pełna napięcia historia o narkotykach, porwaniach i wyrafinowanej kuchni.

Tytułowa świnia Gunda mieszka na farmie i właśnie została mamą gromadki prosiąt. Kamera Kossakowskiego obserwuje z bliska pierwsze tygodnie ich życia: niezgrabne wspinaczki po potężnym ciele matki, by sięgnąć do pełnego mleka sutka; przepychanki przy śniadaniu i radosne taplaniny w błocie. Kamera pracuje na wysokości zwierzęcych oczu, więc i my przyjmujemy perspektywę prosiaków i ich mamy, a z czasem także krów i kur, które Kossakowski również filmuje. Jednonogi kogut spoglądający tęsknie za ogrodzenie podwórza, prosiaczek-ciapa, który zawsze zostaje z tyłu, wąchająca liście młodej brzozy krowa – każda z pokazanych tu istot ma swój charakter i temperament; swoją fascynującą historię.

Lista filmów:

Świetlikowy gaj/The Firefly Grove
reż. Tomasz Pilarski
Polska 2019, 5’
W piękny letni dzień dziewczynka próbuje zwrócić uwagę starszego brata na otaczającą przyrodę, ale chłopiec pochłonięty jest grą na konsoli. Sytuacja zmienia się, gdy sroka kradnie konsolę. Po nieudanym pościgu za złodziejką, chłopiec kieruje swą złość na siostrę, by chwilę później odnaleźć konsolę. Teraz musi stawić czoła sytuacji, do której doprowadził i znaleźć jej rozwiązanie.

Le dernier jour d’automne/The Last Day of Autumn
reż. Marjolaine Perreten
Szwajcaria, Belgia, Francja 2019, 8’
Zwierzęta leśne potajemnie zbierają porzucone części rowerów, planując budowę pojazdów odpowiednich dla ich rozmiarów. Szykuje się wielki wyścig. Wyścig ostatniego dnia jesieni.

Pouštět draka/The Kite
reż. Martin Smatana
Czechy, Słowacja, Polska 2019, 13’07”
Kończy się lato, na drzewach dojrzewają owoce. Dziadek daje wnukowi latawiec. Gdy wiatr unosi chłopca, dziadek go ratuje. Liście spadają i dziadek staje się słaby. Porywa go jesienny wiatr i wynosi ponad gęste chmury. Przychodzi zima, a potem wiosna. Ciepły powiew sprawia, że znowu są razem. To baśniowo opowiedziana historia o pamiętaniu o tych, których już z nami nie ma.

Gunpowder
reż. Romane Faure, Nathanael Perron, Léa Detrain, Benoît de Geyer d’Orth, Pei-Hsuan Lin, Anne-Lise Kubiak
Francja 2019, 5’30”
Czas na herbatę! Niestety, wszystkie pudełka na herbatę, należące do Phileasa, są już puste. Phileas postanawia więc udać się do samego źródła – do Chin!

Opowieść o kołderce/Сказка про одеяло/Blanket Tale
reż. Maria Kuzmenko
Rosja 2017, 3’29”
Dawno, dawno temu pewne miasto zostało zaatakowane przez Olbrzyma. Wszystkie mamy i dzieci uciekły przerażone. Tatusiowie i dziadkowie stawili opór, ale to spowodowało jeszcze większe zniszczenia w mieście. Tylko miłe i mądre babcie zdołały znaleźć rozwiązanie i uratować miasto.

o28
reż. Otalia Caussé, Geoffroy Collin, Louise Grardel, Antoine Marchand, Robin Merle, Fabien Meyran
Francja 2019, 5’18”
Niemieckie małżeństwo wsiada w Lizbonie do legendarnego tramwaju numer 28. Ale co zrobić, gdy wysiadły hamulce, zaczyna się zawrotny wyścig, a na pokładzie jest dziecko?

VSSanta
reż. Aitor Carlos Herrero Larrumbide, Raul Colomer Válcarcel
Hiszpania 2018, 4’
W Wigilię pewne dziecko zostaje samo w ogromnym mieszkaniu, w którym odwiedza je Mikołaj z zamiarem wypełnienia swojego corocznego zadania: dostarczenia podarków. Jednak przyniesiony prezent nie jest tym, który dziecko chce otrzymać.

Wełniaki/Woolworld
reż. Joanna Polak
Polska 2018, 10’
Zastanawiałeś się kiedyś, jak by się żyło w świecie, który byłby stworzony z wełny? W miejscu, gdzie ludzie, zwierzęta i to co ich otacza, jest zrobione z wełny, wszystko jest ze sobą powiązane. Jedyną osobą, która potrafi dopilnować, aby ten świat funkcjonował, jest Pan Wełniak. Jest już jednak stary i znużony, dlatego chce zmienić swoje życie. Niestety jego marzenia w końcu się spełniają.

Film muzyczny, przekraczający klasyczne gatunkowe podziały i wnoszący nową jakość zarówno w obszarze filmu jak i muzyki. Film opowiada historię młodego chłopca, który za sprawą okularów VR przenosi się do fantastycznego świata muzyki elektronicznej. Główny bohater w trakcie swojej wirtualnej podróży, spotyka kolejne zespoły związane z polską sceną elektroniczną - Bokka, Kamp!, Rysy, Zamilska, Komendarek, Polpo Motel, JAAA!, Golczewski. W tej fascynującej opowieści, zawieszonej między przeszłością a przyszłością, widz wspólnie z chłopcem przemierza kolejne przenikające się ze sobą muzyczne światy. Oprócz muzyków poszczególne sceny współtworzą także aktorzy i tancerze związani ze środowiskiem polskiego teatru i teatru tańca, m. in. Dominika Knapik, Sebastian Pawlak, Paweł Sakowicz, Robert Wasiewicz. Punktem wyjścia i inspiracją w pracy nad filmem był telewizyjny program naukowy "Sonda", emitowany przez Telewizję Polską w latach 80-tych. Projekt to nie tylko nowoczesna filmowa opowieść o polskiej scenie muzycznej; to rodzaj filozoficznej opowieści, poruszającej fundamentalne kwestie związane z teraźniejszością, wizjami przyszłości i rozwojem technologicznym, z którym mierzymy się dziś.

Robert, młody muzyk żyjący w cieniu odnoszącego sukcesy ojca, buntuje się przeciwko rodzicielskiemu autorytetowi. Spotkanie z początkującą wokalistką z małego miasta konfrontuje go z naturą jego wewnętrznej walki. W obliczu konfliktu pomiędzy uczuciem a ambicją ich wspólny projekt muzyczny staje pod znakiem zapytania. Osadzona we współczesnej Warszawie, słodko-gorzka historia o poszukiwaniu własnej tożsamości.
[opis festiwalowy]

Z okazji 50. rocznicy lądowania na Księżycu prezentujemy film APOLLO 11 – fascynujący dokument, który dzięki dotąd niepublikowanym materiałom daje unikalne doświadczenie uczestnictwa w najsłynniejszej misji NASA niespodziewanie odnalezione, dotąd nieprezentowane, bezcenne materiały z taśmy 65 mm, ponad 11 000 godzin materiału audio, skupienie astronautów i specjalistów z centrum dowodzenia NASA, emocje milionów widzów, którzy w napięciu oglądali z Ziemi tę nadzwyczajną misję… Z tych elementów Todd Douglas Miller i jego ekipa z precyzją skonstruowali pasjonujący dokument, który trzeba zobaczyć na wielkim kinowym ekranie. Przy akompaniamencie hipnotyzującej muzyki dosłownie zanurzycie się w ten niezwykły, doniosły czas 1969 roku i będziecie uczestniczyć w przełomowym wydarzeniu: gdy ludzkość wykonała wielki krok ku przyszłości.

Thomas Vinterberg nazywa swój najnowszy film – przebój festiwali w Cannes, Toronto i San Sebastián – pochwałą życia, a nie picia. Tylko czy umiemy jeszcze przeżywać stany upojenia bez procentów? W postać głównego bohatera, Martina, wcielił się z godną podziwu wrażliwością, charyzmą i empatią Mads Mikkelsen – i jest to bez wątpienia jeden z najlepszych występów w jego karierze. Martin to nauczyciel historii, mąż i ojciec dwojga dzieci, a przede wszystkim mężczyzna na skraju załamania nerwowego. Jedynym lekarstwem na kryzys wieku średniego, wypalenie zawodowe i problemy w związku staje się dla niego alkohol. Bierze bowiem udział w kumpelskim eksperymencie – czterej nauczyciele sprawdzają na sobie teorię, że człowiek jakoby urodził się z niedostatkiem alkoholu w organizmie, który stale trzeba uzupełniać. I tym sposobem klasyczny psychologiczny dramat płynnie przechodzi w komedię, która zatacza się nieuchronnie w stronę tragicznego kaca. W tym koktajlu smutku, śmiechu i nostalgii za utraconą joie de vivre najmniej chodzi jednak o pijaństwo, a najbardziej o bliskość, której mężczyźni nie umieją wziąć ani dać, więc jej unikają – jakby była bezalkoholowym Kamikadze.

Znudzony reżyser reklam (Adam Driver) zostaje wysłany na plan filmowy do Hiszpanii. Na skutek zaskakującego zbiegu wydarzeń trafia do małej wioski, gdzie jeden z mieszkańców (Jonathan Pryce) żyje w przekonaniu, że jest… Don Kichotem. Obu bohaterów połączy wkrótce seria zwariowanych przygód, które jednemu z nich pozwolą przewartościować swoje życie, a drugiemu zrealizować pozornie nierealne marzenia.

Gdy niemiecki chłopiec (Roman Griffin Davis jako Jojo) znajduje młodą Żydówkę (Thomasin McKenzie), którą ukrywa na strychu samotnie wychowująca go matka (Scarlett Johansson), jego świat staje na głowie. Mając u boku jedynie idiotycznego wymyślonego przyjaciela, którym jest nikt inny jak sam Adolf Hitler (Taika Waititi), Jojo musi teraz stawić czoła swemu ślepemu nacjonalizmowi.

Celestyna to mała mysz, wychowana w kieracie pracy i sztywnym społeczeństwie. Wszystkim od dziecka się wmawia, że niedźwiedź jest najgorszym wrogiem myszy, a najważniejszym celem społeczeństwa jest zdobywanie zębów młodych niedźwiadków – bo one najlepiej się nadają do zastąpienia straconych przez myszy siekaczy, bez których żadna mysz nie przeżyje. Celestyna jest na stażu w klinice dentystycznej, ale tak naprawdę zostanie dentystą to ostatnia rzecz, której pragnie. Lubi rysować, głównie niedźwiedzie, które wcale nie wydają jej się straszne. Pewnego dnia spotyka biednego niedźwiedzia Ernesta, który graniem na ulicy próbuje zarobić na jedzenie. Oboje są społecznymi wyrzutkami, oboje pragną czegoś innego niż życie pod sznurek, chcą być artystami. Wplątują się w niebezpieczne sytuacje, trafiają do więzienia… Wszyscy są przeciwko nim. A jedyne, czego oni pragną, to się odnaleźć i żyć razem szczęśliwie. Czy uda im się wykaraskać z kłopotów?

Arcydzieło filmu grozy w reżyserii Stanley'a Kubricka. Jack (Jack Nicholson) przyjmuje posadę zimowego stróża w odciętym od świata eleganckim hotelu Overlook, dokąd przenosi się z żoną (Shelley Duvall) i synem (Danny Lloyd). Jack nigdy tam nie był - a może jest inaczej?

Jest rok 1927. Don Lockwood zawdzięcza sławę amanta kina niemego pomyślnemu splotowi okoliczności i swej ekranowej partnerce Linie Lamont, osobie obdarzonej bardzo piskliwym głosem. Nadchodzą jednak czasy kina dźwiękowego i wytwórnia Monumental Pictures, której Don i Lina są gwiazdami, musi stawić czoło konkurencji, która wypuszcza "Śpiewaka jazzbandu". Zapada decyzja realizacji filmu dźwiękowego. W trakcie zdjęć Don zakochuje się w przypadkowo poznanej aktoreczce rewiowej, Kathy Selden. Początkowa wersja filmu okazuje się totalną klapą, głównie przez ówczesną jakość sprzętu, ale też za sprawą głosu Liny. By ratować produkcję, Don namawia wytwórnię, by przerobiła ją na musical.

Film uznany zarówno przez krytyków jak i publiczność za najlepszą komedię wszech czasów. Prezes klubu sportowego "Tęcza", Ryszard Ochódzki zwany "Misiem", ma wyjechać do Londynu. Zostaje zatrzymany ponieważ z jego paszportu wyrwano kilka kartek. Ochódzki podejrzewa, że zrobiła to jego eksżona Irena, by uniemożliwić mu dotarcie do jednego z londyńskich banków. Przed laty zostały tam zdeponowane pieniądze byłych małżonków. Kto dotrze na miejsce pierwszy i zgarnie całą kasę? Ta historia jest pretekstem do pokazania w krzywym zwierciadle PRL-owskiej rzeczywistości lat 70-tych.

Jest początek lat siedemdziesiątych, a Ron Stallworth (John David Washington) jest pierwszym czarnoskórym detektywem, który służy w Departamencie Policji w Colorado Springs. Zdeterminowany, by wyrobić sobie nazwisko, Stallworth odważnie decyduje się na niebezpieczną misję: infiltracje Ku Klux Klanu. Razem z kolegą Flipem Zimmermanem (Adam Driver) tworzą grupę, której udało się przeniknąć do struktur Ku Klux Klanu. Udowodnili rasistowskie działania organizacji, uniemożliwili dokonanie zamachu, w którym mieli zginąć ludzie.

Siergiej Łoźnica w najnowszym fabularnym filmie "Donbas" w hipnotycznym, pełnym groteski stylu, zabiera nas w podróż przez kolejne kręgi piekła wojny hybrydowej we wschodniej Ukrainie. Noworosja - państwo-widmo, rządzone przez watażków, istniejące tylko dzięki wsparciu mitycznej matki - Rosji. Tu propaganda uchodzi za prawdę, wojna za pokój, a nienawiść deklarowana jest jako miłość. Łoźnica zrobił film na wskroś nowoczesny. Odwołuje się do tego, jak dziś postrzegamy świat - często pokawałkowany na dziesiątki filmików, które scrollujemy z rosnącą obojętnością. Film, podzielony na 13 segmentów, będący galerią osobliwych postaci, zmierza ku szokującemu finałowi. "Donbas" to opowieść o współczesnym człowieczeństwie i cywilizacji w dobie post-prawdy i fake-newsów, o każdym z nas.

Rory dla wielkich pieniędzy i wysokiej pozycji jest gotów na wszystko. Gdy dostaje nową pracę i przeprowadza się z rodziną do Londynu, jego życie i pozornie idealne małżeństwo zamieniają się w spiralę sekretów i kłamstw.

Moonee ma sześć lat i zawadiacki uśmiech, a dni spędza poza domem z paczką przyjaciół. Dom w ich przypadku oznacza motel Magic Castle, wściekle liliowy budynek przypominający kiczowaty pałac z bajki. Mała rozrabiaka, razem ze swoją zbuntowaną mamą, Halley, układają sobie życie w niezwykłym miejscu, w którym przyszło im mieszkać. Nieświadoma coraz bardziej ryzykownych kroków, jakie podejmuje Halley, by opłacić pokój w motelu na kolejny tydzień, Moonee jest najszczęśliwszym dzieckiem na świecie. Całkiem, jakby czerpała energię z wychylającego się zza horyzontu pobliskiego Disneylandu.

Christian (Claes Bang) ma wszystko pod kontrolą. Jest atrakcyjnym mężczyzną o wielkim uroku osobistym. Niedawno się rozwiódł i lubi wdawać się w niezobowiązujące romanse, a młoda amerykańska dziennikarka (Elisabeth Moss) może okazać się jego nowym trofeum. Na co dzień Christian jest dyrektorem prestiżowego muzeum sztuki nowoczesnej, co daje mu władzę i idealną pozycję społeczną. Do tego przykładnie opiekuje się córkami, jeździ kosztującą fortunę Teslą i wspomaga potrzebujących – zwłaszcza, jeśli nie wymaga to od niego zbyt dużego wysiłku. Jednak podczas przygotowań do premiery instalacji "The Square", z którą wiąże ogromne nadzieje, utrzymanie starannie pielęgnowanego wizerunek okaże się być dla niego nie lada wyzwaniem.

Film opowiada opartą na faktach historię Alfreda Dreyfusa (Louis Garrel), francuskiego oficera skazanego na dożywocie za zdradę swojej ojczyzny i zesłanego na Wyspę Diabelską u wybrzeży Gujany Francuskiej. Nowy szef wywiadu – Georges Picquart (Jean Dujardin) - wkrótce po uwięzieniu Dreyfusa odkrywa, że dowody przeciwko skazanemu oficerowi zostały spreparowane. Wbrew swoim przełożonym, Picquart postanowi ujawnić prawdę za wszelką cenę. Stawką w tej grze jest nie tylko błyskotliwie rozpoczęta kariera Picquarta, ale i wielki międzynarodowy skandal, który zmieni bieg historii.

Film opowiada historię młodego niemieckiego żołnierza, który w ostatnich chwilach II wojny światowej rozpaczliwie walczy o przetrwanie. Ratunek przychodzi, kiedy bohater przypadkowo znajduje mundur nazistowskiego kapitana. Podszywając się pod oficera, mężczyzna szybko przybiera potworną tożsamość oprawców, z którymi próbuje uciec.

Stara latarnia morska położona gdzieś na krańcu końca rozpoznawalnego świata, a w środku kamień, pustka i duchy przeszłości, które widziały i słyszały już wszystko co ludzkie. Dwóch mężczyzn, którzy mają spędzić w tym miejscu kolejne cztery żmudne tygodnie, doglądając własnej poczytalności i światła wskazującego drogę tym, którzy poszukują go na wzburzonych wodach. Pierwszy z nich ma na imię Tom i jest mężczyzną hardym i nieustępliwym, byłym człowiekiem morza, który dorobił się bolesnej kontuzji nogi. Drugi, Ephraim, jest znacznie młodszy i - przynajmniej z początku - bardziej otwarty, jednak dręczy go jakaś tajemnica, która sprawiła, że wybrał odosobnienie w latarni morskiej zamiast pracy przy wycince drzew. Gdy izolacja od świata zewnętrznego daje o sobie znać, obaj mężczyźni, każdy z nich skrzywiony przez życie na dziesiątki różnych sposobów, zostają zmuszeni, by stawić czoła swym demonom, podczas gdy otaczający ich świat rzeczywisty zaczyna tonąć w morzu surrealistycznej frustracji. Tylko pomocnego światła nigdzie nie widać.

Baby Jane była dziecięcą gwiazdą. Kiedy dorosła, publiczność zapomniała o niej. Zamiast niej sławę zyskała jej siostra Blanche - nowa gwiazda filmowa Hollywood. Wkrótce na skutek tajemniczego wypadku Blanche staje się niepełnosprawna fizycznie. Jane musi się nią zaopiekować. Ale Jane nienawidzi Blanche...

Las Huckybucky to przyjemne miejsce do życia dla wszystkich zwierząt. Wśród nich jest całkiem spora grupa myszy, którym wtórują Mikołaj Myszowspinacz i Morten Myszodrewniak. W lesie obowiązuje jednak brutalne prawo natury i mniejsze zwierzęta muszą chronić się przed znacznie większymi drapieżnikami. Szczególnie niebezpieczny jest lis Marvin, który uwielbia polować na – zdawałoby się – bezbronne myszki. Kiedy lis próbuje zjeść babcię Mortena Myszodrewniaka, przyjaciele postanawiają działać. Chcą wprowadzić ustawę o życiu wszystkich zwierząt w zgodzie i zaprzestaniu zjadania się nawzajem. Podejmują się prawdziwego wyzwania przekonania wszystkich drapieżników do nowej idei.

Kiedy Louis Sroka dowiaduje się o tradycyjnym Wyścigu Serów, pomiędzy jego rodzinną i sąsiednią wioską, koniecznie chce wziąć w nim udział. W końcu będzie miał szansę udowodnić sobie, że jest mistrzem wyścigów. Rozemocjonowany stawia zakład, że jego drużyna wygra. Na szali kładzie dom i warsztat swojego przyjaciela wynalazcy Alfiego, na które ma chrapkę jego przeciwnik, szef lokalnej fabryki serów. Louis nie ma wątpliwości, że jego drużyna wygra. Mina mu zrzednie, kiedy okaże się, że w drużynie przeciwnej pojawia się wielki goryl…

Danny Zuko (John Travolta), lider grupy T-Birds spędza romantyczne wakacje w towarzystwie Sandy (Olivia Newton-John), która mieszka w Australii. Przysięgają sobie miłość i rozstają się - ona ma wyjechać, ale niespodziewanie zostaje w USA. Spotykają się ponownie w liceum Rydell High. Jednak Sandy, dobrze ułożona panienka, nie pasuje do wizerunku Danny'ego w szkole. Próbuje więc zostać jedną z Pink Ladies i odzyskać jego względy.

Zdobywca Złotego Niedźwiedzia na ostatnim Berlinale, filmowy traktat o pornografii, obsceniczności i perwersji. "Niefortunny numerek…" opowiada o wycieku seks-taśmy i konsekwencjach, jakie upublicznienie małżeńskich zabaw w sypialni będzie miało dla Emi, nauczycielki w prestiżowym liceum. Prowokacyjny, błyskotliwy, kipiący gniewem i nieodparcie przy tym zabawny film Radu Jude bierze na warsztat zjawisko paniki moralnej, obnażając towarzyszącą jej hipokryzję, ignorancję i autorytarne ciągoty. Co tu jest bowiem "naprawdę" obsceniczne: widok osób uprawiających za obopólną zgodą seks czy może sportretowana tu nędza miasta, zdewastowanego przez dziki kapitalizm i nacjonalistyczną ideologię? Czy perwersyjna jest nauczycielka, czy może samozwańczy trybunał święcie oburzonych rodziców, który zebrał się w szkole, by ją osądzić? Wypełniony archiwaliami "Niefortunny numerek…" jest katalogiem tej prawdziwej pornografii: politycznej, religijnej, klasowej, szerzącej się bezwstydnie pod szlachetnymi hasłami. Prawdziwe powody do wstydu – przekonuje Jude – znajdziemy na naszych ulicach i w naszych własnych podręcznikach historii.

Płatni mordercy, Jules (Samuel L. Jackson) i Vincent (John Travolta), dostają zlecenie, by odzyskać z rąk przypadkowych rabusiów tajemniczą walizkę bossa mafii. Nie dość tego, Vincent dostaje kolejną robotę - na czas nieobecności gangstera w mieście ma zaopiekować się jego poszukującą wrażeń żoną Mią (Uma Thurman). Vincent i Jules niespodziewanie wpadają po uszy, gdy przypadkowo zabijają zakładnika. Kłopoty ma też podupadły bokser (Bruce Willis), który otrzymał dużą sumę za przegranie swojej walki. Walkę jednak wygrywa, a Los Angeles staje się od tej chwili dla niego za małe. Specjaliści od mokrej roboty będą mieli co robić...

Adam (Dawid Ogrodnik), na co dzień pracujący za granicą, w Wigilię Bożego Narodzenia odwiedza swój rodzinny dom na polskiej prowincji. Z początku ukrywa prawdziwy powód tej nieoczekiwanej wizyty, ale wkrótce zaczyna wprowadzać kolejnych krewnych w swoje plany. Szczególną rolę do odegrania w intrydze ma jego ojciec (Arkadiusz Jakubik), brat (Tomasz Ziętek), z którym Adam jest w konflikcie oraz siostra (Maria Dębska) z mężem (Tomasz Schuchardt). Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy świąteczny gość oznajmia, że zostanie ojcem. Wtedy, zgodnie z polską tradycją, na stole pojawia się alkohol. Nikt z rodziny nie spodziewa się, jak wielki wpływ na życie ich wszystkich będą miały dalsze wydarzenia tej wigilijnej nocy.

Ola to zbuntowana nastolatka, która marzy o własnym samochodzie i większej życiowej samodzielności. Niespodziewane i tragiczne wiadomości z Irlandii, gdzie od lat pracuje jej ojciec, sprawiają, że wyrusza sama w daleką podróż. Los przeznacza jej nie lada wyzwanie – w imieniu rodziny ma sprowadzić ciało zmarłego do Polski.

Do Nomy, która mieści się w starej dzielnicy Kopenhagi, w magazynach dawniej floty handlowej Danii, pielgrzymują krytycy, eksperci kulinarni, restauratorzy i smakosze z najbardziej odległych zakątków świata. Przyjeżdżają by poznać kunszt jednego z najbardziej znanych i cenionych współczesnych szefów kuchni. Wizjonera, którego nowatorskie podejście do lokalnych tradycji kulinarnych i rodzimych produktów zrewolucjonizowało kuchnię skandynawską. Noma, wyróżniona dwiema gwiazdkami Michelin, czterokrotnie zwyciężała w prestiżowym rankingu  The San Pellegrino World’s 50 Best Restaurants. Po ponad dekadzie sukcesów jej twórca szykuje się do otwarcia nowego miejsca i podróżuje po świecie rezydując w restauracjach w Tokio i Sidney.

Tony, drobny cwaniaczek z Bronxu, z nadzieją na zgarnięcie konkretnej sumki, zatrudnia się jako szofer wybitnego, ekstrawaganckiego muzyka Dona Shirleya. Razem wyruszają w wielotygodniowe tournée na południe Stanów Zjednoczonych. Z pozoru różni ich wszystko: od majątku i wykształcenia, przez sposób bycia, po ulubione jedzenie i rozrywki. Z czasem jednak będą mieli okazję przekonać się, że tak naprawdę więcej ich łączy, niż dzieli. Ich wspólna, pełna przygód podróż stanie się początkiem nieprawdopodobnej przyjaźni.

Sensacja festiwalu w Wenecji, hołd złożony największej europejskiej aktorce przez ikonę europejskiego kina. "Ludzki głos" to pierwszy wspólny film Pedra Almodóvara i Tildy Swinton, a zarazem pierwszy zrealizowany po angielsku tytuł w dorobku hiszpańskiego reżysera. Ten na wskroś almodovarowski, kipiący kolorami i buzujący od emocji melodramat z powodzeniem łączy dwa temperamenty, wrażliwości i kinowe żywioły. Niepodrabialny styl twórcy "Porozmawiaj z nią" wydaje się być skrojony na miarę gwiazdy Jarmuscha czy Guadagnino, jak obłędna czerwona suknia Balenciagi, w której blada Tilda Swinton przemierza plan filmu Almodóvara. Jej bohaterka – zakochana, poniżona, zdesperowana – prowadzi swoją ostatnią telefoniczną rozmowę z mężczyzną, który od niej odszedł. W mieszkaniu w towarzystwie spakowanych walizek kochanka i jego osieroconego psa, miotając się od wściekłości do smutku, trawi miłosną katastrofę. Sięga po pigułki, chwyta za siekierę, rozlewa benzynę: chciałaby zabić siebie, chciałaby zniszczyć jego, chce zagrać rolę życia w dramacie zwanym rozstaniem. Zmienia kostiumy i maski, przymierza konwencje, błaga, krzyczy i szepcze: sprawdza, czy ta historia powinna skończyć się tragedią czy może jednak... happy endem?

Film to opowieść o mieszkańcach wsi Stare Juchy na Mazurach, z której od początku lat 80. XX wieku wyemigrowało do Islandii ponad 400 mieszkańców, co stanowiło ponad połowę całej społeczności. Zbiorowa emigracja części populacji, przyczyniła się do powstania niezwykłej więzi między tą odległą od Polski wyspą a prowincjonalną częścią Mazur. Ci, którzy wyjechali rozpoczęli nowe życie. Ci, którzy zostali - w większości reprezentanci starszego pokolenia - wciąż mają nadzieję na powrót bliskich. Duża odległość pomiędzy członkami rozbitych rodzin nie pozwala im na bezpośredni kontakt. Alternatywą dla tej sytuacji pozostają tylko "spotkania" w świecie wirtualnym. Film, poprzez nowatorską metodę wykorzystującą projekcje nagrań rozmów prowadzonych za pośrednictwem Skype’a, próbuje uchwycić, w jaki sposób wolność, otwarcie na świat, mobilność i nowoczesna technika wpływają na przewartościowanie widzenia siebie i swoich bliskich, a także redefiniują pojęcie obecności drugiego człowieka.

Historia trudnej miłości dwojga ludzi, którzy nie umieją żyć bez siebie, ale równocześnie nie potrafią być razem. Wydarzenia pokazane w ,,Zimnej wojnie" rozgrywają się w latach 50. i 60. XX wieku, w Polsce i budzącej się do życia Europie, a w ich tle wybrzmiewa wyjątkowa ścieżka dźwiękowa, będąca połączeniem polskiej muzyki ludowej z jazzem i piosenkami paryskich barów minionego wieku.

Wielowątkowa opowieść, w której zwykli ludzie wpadają w wir nieoczekiwanych zdarzeń, co radykalnie odmieni ich życie.
Atrakcyjna autorka kryminałów na randce spotyka swojego byłego. Wracające z wakacji małżeństwo wybiera najgorsze miejsca w samolocie. Nastolatek po raz pierwszy pali trawkę i przeżywa totalny odlot. Młoda dziewczyna ryzykuje, że koleżanki zdemaskują ją jako gwiazdę porno. Panna młoda z pomocą psiego psychologa rodzi na własnym weselu, a w tym czasie kelner próbuje uratować planetę.

Londyn, lata pięćdziesiąte. Słynny krawiec Reynolds Woodcock (Daniel Day-Lewis) wraz z siostrą Cyril (Lesley Manville) stanowią centrum brytyjskiej mody, ubierając gwiazdy filmowe, rodzinę królewską, socjetę, damy i debiutantki. Wszystko to w wytwornym stylu The House of Woodcock. Przez życie Woodcocka przewija się mnóstwo kobiet, inspirują go, towarzyszą, on wciąż pozostaje kawalerem. Aż do momentu, w którym w jego życiu pojawia się Alma (Vicky Krieps), która wkrótce staje się jego muzą i kochanką. Jego uporządkowane życie burzy miłość.

Jeanette i Jerry są tylko z pozoru szczęśliwym małżeństwem. Właśnie przeprowadzili się do domu na przedmieściach, ale w nowym miejscu czekają na nich stare problemy. Jerry po raz kolejny woli uciec, niż zmierzyć się z trudnościami. Kiedy wyjeżdża na kilka miesięcy gasić niebezpieczne pożary lasów, Jeannette zostaje sama z dorastającym synem. Zagubiona kobieta wdaje się w romans, który jednak tylko na chwilę pozwala jej poczuć się dziewczyną, jaką była kiedyś - szaloną, atrakcyjną i pełną życia.

Oni są u władzy. Oni są cyniczni, niemoralni i zachłanni. Oni chcą uwielbienia. Oni to Silvio Berlusconi, jego świta i orbitujący wokół nich karierowicze, gotowi zrobić wszystko dla pieniędzy i politycznej chwały. Oni chcą uwieść tłumy. W świecie, gdzie najcenniejszą walutą jest młodość i seks, oni nie mają sobie równych.

Mickey i Mallony są parą kochanków i psychopatycznych morderców. Terroryzują całą Amerykę, dopuszczając się serii brutalnych zabójstw. Dzięki mediom, które na bieżąco relacjonują ich krwawe wyczyny, stają się bohaterami i unikają kary.

Ib i Edward mają już dość swoich żon oraz dotychczasowego życia i chętnie zakosztowaliby na nowo swobody. Przy kieliszku snują misterny plan, a potem wynajmują płatnego zabójcę, który ma im pomóc odzyskać wolność. Dużo oszczędniej jest zatrudnić mordercę na zlecenie, niż rozwieść się po kilkunastu latach małżeństwa! Przyjaciele nie doceniają jednak swoich żon i nieoczekiwanie to oni muszą zacząć obawiać się o swoje życie.

Nicole (Scarlett Johansson) i Charlie (Adam Driver) to kochająca się para artystów. Wspólnie pracują, wspólnie mieszkają, wspólnie wychowują synka. Wiedzą o sobie wszystko. Kto gdzie zostawia nitkę dentystyczną, kogo jakie prezenty cieszą najbardziej, co kto lubi czytać, a czego nie znosi, kogo rozprasza telewizja. Po kilku latach miłości rozpoznają najdrobniejsze gesty i grymasy, doskonale wiedzą, czego się spodziewać. W swoim "byciu razem" zrośli się niemal w jeden organizm, mimo że każde z nich ma swoje ambicje i marzenia, głęboko skrywane przed tym drugim. Nadchodzi w końcu moment, w którym to one dochodzą do głosu. Wystarczy jedna atrakcyjna propozycja, by choć na jakiś czas uwolnić się od rutyny, poczuć wolność. Czy to oznacza koniec dla pary idealnej?

Są mężczyźni, którzy wolność mają wpisaną w DNA. To oni jednym spojrzeniem potrafią złamać kobiece serce i sprawiają, że nie można o nich zapomnieć. Przyciągają jak magnes tajemniczym uśmiechem i obietnicą niebezpiecznej przygody. Takim mężczyzną jest Driver, chłopak, który za dnia pracuje jako kaskader, a nocami wynajmuje się jako kierowca gangsterów. Żyje, balansując na cienkiej granicy między rozsądkiem a brawurą. Do dnia, gdy pozna Irene i straci dla niej głowę. Nowa dziewczyna, wyglądająca jak anioł, rozpęta wokół niego prawdziwe piekło. Ich  "love story" pisane będzie czystą adrenaliną. Trzymający w napięciu jak "Bullitt", rozgrzeje publiczność nie tylko rykiem silników, ale przede wszystkim gorączką uczuć.

Wallace kupuje Gromitowi na urodziny cyberspodnie, przez co brakuje mu pieniędzy na opłacenie rachunków. Aby sprostać zobowiązaniom finansowym postanawia dorobić wynajmując pewnemu pingwinowi pokój w swoim domu. Wkrótce się okazuje, iż pod maską życzliwości nowego sublokatora skrywany jest mroczny sekret.

Wallace i Gromit (nie bez pomocy swoich wynalazków) pracują na wysokościach jako czyściciele okien. Tymczasem w okolicy grasuje przestępca porywający owce. Przez przypadek jedna z owiec, której udało się uciec swojemu oprawcy trafia do domu naszych bohaterów, zmuszając ich tym samym do konfrontacji z groźnym przestępcą, który nie cofnie się przed niczym

Dwunastoletni Zejn jest mieszkańcem bejruckich slumsów, odmalowanych w „Kafarnaum” z niezwykłą intensywnością. Zgodnie z tytułem, oznaczającym „chaos”, „bezład”, „gmatwaninę”, dzielnica uderza nadmiarem: rzeczy, ludzi, a przede wszystkim dzieci, niewinnych ofiar rzeczywistości społecznej oraz klasowych i ekonomicznych podziałów. Nadine Labaki(autorka doskonale znanego w Polsce „Karmelu”) staje w ich obronie – i to dosłownie, wciela się bowiem w filmie w rolę adwokatki Zejna. Przed sądem chłopak odtwarza swoją historię, przywołuje dramatyczne wspomnienia, ale co najważniejsze: z pasją walczy o siebie i swoją przyszłość. To dziecko ma zdumiewającą odwagę, determinację i siłę, a przez „Kafarnaum” nawiguje go niezawodny moralny kompas, dzięki któremu odróżnia dobro od zła. Niezmordowany włóczęga, mały obrońca jeszcze mniejszych i słabszych, Zejn w pojedynkę rzuca wyzwanie niesprawiedliwości i krzywdzie. Przejmująco portretując dziecięcą solidarność, Labaki akcentuje, jak sama je nazywa, „drobne cuda”: serdeczne gesty, akty współczucia i miłości. To dzięki nim możliwe jest przetrwanie.

Johnny jest pogubionym w życiu dziennikarzem radiowym. W ramach swojej pracy jeździ po amerykańskich miastach i rozmawia z młodymi ludźmi o ich troskach i oczekiwaniach wobec życia i kraju, znajdując w ich słowach i ambicjach nadzieję na lepszą przyszłość dla kolejnych pokoleń. Pewnego dnia na prośbę siostry zaczyna opiekować się jej dziewięcioletnim synkiem Jessem podczas jej wyjazdu, do pogubionego życiowo byłego męża, którego nadal kocha. Po początkowych trudnościach z wyrażaniem własnych emocji mężczyzna i chłopak znajdują wspólny język. Gdy jednak nieobecność kobiety z różnych względów się przedłuża, Johnny musi wpisać chłopaka w swoje życie zawodowe – zabiera go w trasę, przedstawia swoim znajomym i pozwala mu pomagać sobie w przygotowaniach do kolejnych radiowych wywiadów. W efekcie Johnny uczy się od Jessego co najmniej tyle, ile rezolutny i lekko ekscentryczny chłopak uczy się od niego, a wyniesione z tej przepięknej partnerskiej relacji lekcje zmienią ich przyszłe życie.

W 2013 roku do londyńskiego warsztatu Desmonda Gentle na Camden Market trafia klientka z prośbą o dostrojenie pianina. Jest nauczycielką, poślubiła mężczyznę z Ladakh w Himalajach i planuje przenieść się do 1000-letniej wioski w stanie Zanskar. Opłakuje fakt, że lokalna szkoła nie ma pianina. Mieści się w jednej z najbardziej odizolowanych osad na świecie, położonej na wysokości 4267 metrów nad poziomem morza.
Na swoje 65. urodziny Desmond postanawia podjąć się trudnego wyzwania. Wyrusza w podróż z Londynu w głąb indyjskich Himalajów ze 100-letnim pianinem, transportowanym przez górskie przełęcze z pomocą jaków i kuców. Miejscem docelowym jest szkoła podstawowa w Lingshed. Jeśli mu się uda, będzie to najwyżej położone miejsce, na które kiedykolwiek wniesiono pianino i jednocześnie największe osiągnięcie w jego 40-letniej zawodowej karierze. Będzie to również symboliczny triumf muzyki, która w ten sposób połączy różne kultury i światy.

Portier pracujący w robotniczym hotelu znajduje walizkę z opozycyjnymi ulotkami. Kiedy zgłasza ten fakt władzom, wywołuje lawinę nieoczekiwanych wydarzeń.

Mieszkańcy włoskiego miasteczka wiedzą, że Marcello, miejscowy psi fryzjer, nie skrzywdziłby nawet muchy. Niepozorny, ale lubiany przez wszystkich, dzieli swój czas między pracę, wychowywanie córki i okazjonalny handel kokainą. Z powodzeniem unika kłopotów, przynajmniej dopóki nie pojawia się Simone – trzęsący całą okolicą, wiecznie naćpany osiłek. Kiedy po raz kolejny bezwzględnie wykorzysta naiwność Marcella, psi fryzjer będzie musiał się odgryźć.

Ben  jest ojcem sześciorga dzieci, które wspólnie z żoną wychowuje z dala od zgiełku miasta. Żyją inaczej niż przeciętna amerykańska rodzina: jedzą to, co uda im się upolować, nie chodzą do normalnej szkoły, uczą się sztuki przetrwania, żyjąc w miłości i wzajemnym szacunku. Kiedy sytuacja rodzinna zmienia się, muszą stawić czoła cywilizacji.

"Irlandczyk" to osadzona w powojennej Ameryce epicka opowieść widziana oczami weterana II wojny światowej Franka Sheerana, oszusta i płatnego mordercy pracującego dla najbardziej osławionych przestępców XX wieku. Rozgrywająca się na przestrzeni kilkudziesięciu lat saga poświęcona jest jednej z największych zagadek kryminalnych w historii Stanów Zjednoczonych – tajemniczemu zaginięciu legendarnego przywódcy związków zawodowych Jimmy’ego Hoffa. Widzowie wezmą udział ww brutalnej podróży, podczas której zostaną przed nimi odsłonięte kulisy funkcjonowania przestępczego półświatka, wewnętrznych walk o wpływy oraz kryminalnych powiązań ze światem polityki.

Mildred Hayes ma dość wszystkiego. Ma dość nieudolności policji, która od kilku miesięcy nie potrafi znaleźć mordercy jej nastoletniej córki. Ma dość ludzi mówiących jej, że wszystko będzie dobrze, że taka po prostu kolej losu. Ma dość rozsadzającego ją od środka poczucia winy, że nie była dobrą matką, że mogła tej śmierci zapobiec. Wynajmuje miejsce reklamowe na trzech nieco zapomnianych billboardach stojących na drodze do jej miasteczka, a na nich każe namalować bardzo obrazowy przekaz, wypowiadając w ten sposób wojnę wszystkim, którzy nie chcą jej ulżyć w cierpieniu. Zgorzkniała, zdesperowana Mildred nie spodziewa się, że jej prowokacyjny gest zapoczątkuje reakcję łańcuchową, która dotknie dziesiątki mieszkańców miasteczka, również bliskie jej osoby. I, jak na dobrą brutalną przypowieść o meandrach ludzkiej natury przystało, pozwoli jej lepiej zrozumieć swych wrogów, gniewnych, impulsywnych, szczodrych i pięknych w swoich słabościach ludzi, którym przeważnie warto dać drugą szansę.

Radość, złość, smutek, strach, samotność, wstyd i poczucie winy. Adaś Miauczyński powraca do czasów swojego dzieciństwa, kiedy – jak większość z nas – miał spory problem z nazywaniem towarzyszących mu wtedy emocji. Aby poprawić jakość swego dorosłego już życia, postanawia powrócić do tamtego nie do końca – jak się okazuje – beztroskiego okresu, by nauczyć się przeżywania siedmiu podstawowych uczuć. Ta ekstremalnie nieprzewidywalna podróż do przeszłości obfituje w szereg przezabawnych, wręcz komicznych sytuacji, ale niesie za sobą również moc wzruszeń i refleksji.

zestaw animacji

Basia to wyjątkowo rezolutna 5-latka, dobrze znana wielbicielom książek Zofii Staneckiej i Marianny Oklejak. Każdy odcinek uczy dzieci czegoś o dorosłych, ale i dorosłych czegoś o dzieciach.

Kiedy ma się 5 lat, świat jest wyjątkowo ciekawy. Wyprawa do zoo, biwak, dzień w przedszkolu, a nawet pobyt w domu z katarem mogą być początkiem niezwykłej przygody. Twórcy zachowali styl rysunków i poczucie humoru tak charakterystyczne dla książek o Basi. Serial zabiera nas do radosnego świata dziewczynki, która codziennie uczy się czegoś nowego.

Tony Halik, za pomocą swoich kultowych programów przenosił co wieczór miliony Polaków w miejsca, które im się nawet nie śniły. Film opowiada o jego życiu, przygodach oraz wszelkiego rodzaju przeciwnościach, którym musiał stawiać czoła na każdym kroku. Halik, jak przystało na wytrawnego gawędziarza, lubił publicznie podkoloryzować́ to i owo. Dziś́ trudno dociec, co z tego, o czym mówił wydarzyło się naprawdę̨, a co jest jedynie pokłosiem jego nieokiełznanej wyobraźni i poczucia humoru.

Wbrew wszelkim przeciwnościom losu i własnym ograniczeniom Mietek Kosz (Dawid Ogrodnik) zostaje wirtuozem fortepianu. Bill Evans uznał Kosza za jednego trzech najwybitniejszych muzyków swoich czasów i chciał nagrywać z nim w Stanach Zjednoczonych. Jednak okrzykniętemu geniuszem chłopakowi z polskiej prowincji oszałamiająca kariera nie daje szczęścia. Nie umie żyć bez ludzi, bez miłości i przyjaźni. W każdej nowo poznanej kobiecie próbuje odnaleźć bezgraniczną miłość i oddanie, którego doświadczył w dzieciństwie od swojej matki.

Do nieco szalonego szpitala psychiatrycznego, przyjęty zostaje tajemniczy pacjent - nie odzywa się do nikogo i całymi dniami stoi z rękami w górze. Poza pseudonimem "Atlas" nie wiadomo o nim nic, a takie zagadki są intrygujące.

porywająca opowieść o najpiękniejszych czasach w historii Etiopii - swingujących latach 70. Ale to też opowieść o miłości do muzyki, która połączyła trzech niezwykłych bohaterów, na trzech odległych kontynentach. Podróż przez muzyczny świat, na tle czerwonej burzy komunizmu, próbującej zniszczyć twórców oraz ich muzykę, uznaną przez krytyków, za jedną z najoryginalniejszych odmian funky/jazzu na świecie  - Ethiopiques.

Po tragicznej stracie, młodego mężczyznę, cierpiącego na psychiczne zaburzenie – tzw. osobowość mnogą, nawiedzają cztery młode kobiety, pragnące skraść jego tożsamość.

Troskliwa córka, wyluzowana matka, lubiana nauczycielka, żona, z którą można konie kraść – Joanna – w każdej z tych ról wypada doskonale. I w żadnej z nich od dawna nie czuje się sobą. Dlatego prowadzi podwójne życie, ma tajemnicę, którą nie dzieli się z nikim. Bo gdyby ktoś się dowiedział, byłby to koniec wszystkiego, co w jej świecie wydaje się takie "wspaniałe". To historia kobiety, która nie chce być już grzeczną dziewczynką. Czy jednak wystarczy jej odwagi, by się zbuntować, zatrząść posadami małżeństwa, stracić reputację i sięgnąć po to, na czym naprawdę jej zależy?

Upalne lato. Maciej Kornet (Jacek Braciak) podróżuje po Polsce wraz z 17-letnią córką Wiktorią (Karolina Bruchnicka). Od wielu lat są tylko we dwoje, zawsze razem. Ich trasę wyznaczają zawody w tenisie ziemnym. Ona jest jego oczkiem w głowie, córeczką tatusia i jego wielką chlubą. Chciałby aby była najlepsza. On jest dla niej całym światem. Do czasu, gdy dołącza do nich Igor (Bartłomiej Kowalski), dobrze zapowiadający się zawodnik, którego Maciej Kornet zacznie trenować. Dzięki niemu Wiktoria otworzy się na nowe doznania. Pierwszy papieros, pierwszy kieliszek alkoholu, pierwsza miłość. Cała trójka wyruszy w długą podróż rozklekotanym vanem, podczas której każdy będzie chciał osiągnąć swój cel.

Historia byłego agenta do zadań specjalnych, mężczyzny pełnego sprzeczności, zagubionego, na krawędzi autodestrukcji. Widział już prawie wszystko, a prześladujące go wspomnienia sprawiają, że chciałby, aby świat o nim zapomniał. Jednak gdy zaginie pewna nastolatka, podejmie się jej odnalezienia. Wkrótce przekona się, że w jego misji nic nie jest tym, czym się wydaje. Gotowy na wszystko, by uratować dziewczynę, niespodziewanie otrzyma szansę ocalenia samego siebie.

Ekranizacja znanych w Polsce szwedzkich kryminałów dla dzieci o przygodach komisarza policji ropucha Gordona i jego zastępcy – myszki Paddy. W trakcie śledztwa Gordon łapie na gorącym uczynku głodną myszkę. Szybko orientuje się, że Paddy nie mogła być sprawczynią kradzieży orzechów. "Jest jedno prawo lasu" – mówi komisarz – "Bycie miłym jest legalne. Bycie niemiłym nie" i prosi przemyślną myszkę o pomoc w śledztwie. Wkrótce, gdy ta dowiedzie swoich umiejętności, mianuje ją swoim następcą. Niestety nowe wyzwanie może Paddy przerosnąć. Czy uda im się schwytać winnych przestępstw w lesie?

Iga (Izabela Wilczewska), uciekając przed trudną przeszłością wraca do rodzinnego Białegostoku. Okazuje się jednak, że w prowincjonalnym mieście, gdzie przeplatają się historie tajemniczej podlaskiej sekty, polskich i białoruskich sąsiadów oraz mafijnych interesów żydowskiego półświatka, niełatwo znaleźć schronienie. Jednak największym zagrożeniem może okazać się jej własna przeszłość.

Kilkunastoletni Rysiek (Zbigniew Zamachowski) ucieka z zakładu opiekuńczego, włamuje się do willi i kradnie milion złotych. Zaprzyjaźnia się z Julkiem (Jan Piechociński), hochsztaplerem, z którym wiodą beztroskie życie pełne wrażeń. Kupują nowe ubrania, samochód, wynajmują apartament w hotelu "Victoria". Rysiek zakochuje się w Agnieszce (Anna Moczkowska).

Wiodący monotonne życie parkingowy zostaje niespodziewanie aresztowany.

Lato 1981. Leningrad żyje rockiem ze szmuglowanych z Zachodu płyt Davida Bowiego, Blondie, Lou Reeda, T-Rex czy Sex Pistols. Mike jest gwiazdą undergroundowej sceny muzycznej i królem klubu rockowego, gdzie młodzież ma przykazane słuchać koncertów na siedząco i w ciszy. Poszaleć można jedynie za zamkniętymi drzwiami mieszkania, podczas prywatnych występów. Wiktor dopiero zaczyna, ma za to talent, przyciągającą wzrok urodę i pisze świetne teksty. Tych dwóch połączy nie tylko miłość do muzyki, ale i do Nataszy, mądrej i pięknej żony Mike'a. Losy tego trójkąta stanowią centrum "Lata": czarno-białego (z nagłymi wybuchami kolorów) filmu o miłosnym i artystycznym rozkwicie. Film Kiryła Serebrennikowa zainspirowały autentyczne historie liderów leningradzkich grup: Mike'a Naumenko (Zoopark) i Wiktora Coja (Kino).

Z imponującą liczbą ponad 200 milionów albumów sprzedanych na całym świecie, ze statusem pierwszej kobiety-artystki, która zadebiutowała na szczycie listy Billboard 200 i jedynej w historii, której siedem kolejnych singli pojawiło się na pierwszym miejscu zestawienia Billboard Hot 100, Whitney Houston była głosem swojego pokolenia. Artystka, która z piosenkarki gospel miała stać się królową światowej sceny. To ona zainspirowała całe pokolenie wokalistek z Mariah Carey i Beyoncé na czele. To jej brawurowe wykonanie amerykańskiego hymnu w trakcie Super Bowl w 1991 roku przetarło ścieżki niedostępne wcześniej dla czarnoskórych muzyków. W tle do tych wiekopomnych wydarzeń pisała się jednak inna historia. Porażająca opowieść o uzależnieniu i samozniszczeniu, wypełniająca kolumny tabloidowych gazet i czasopism. Historia kobiety, która na scenie miała głos anioła, ale poza nią przegrywała walkę z własnymi demonami.

Muzyk punkrockowy żyje od imprezy do imprezy. Przygoda na jedną noc odmienia jego codzienność.

Turo ma 25 lat i mieszka w małej wiosce na północy Finlandii. Jego jedyną pasją jest śpiew w metalowym zespole Impaled Rektum. Panowie grają razem od 12 lat i nigdy nie dobrnęli do zagrania koncertu. Pewnego dnia odwiedza ich szef wielkiego metalowego festiwalu z Norwegii. Członkowie zespołu podejmują decyzję - teraz albo nigdy. Kradną furgonetkę, zabierają perkusistę ze szpitala psychiatrycznego i ruszają na festiwal. Zanim jednak dojdzie do pierwszego w ich życiu występu przed publicznością czekają ich przygody z fińską policją, norweską armią i osławioną jednostką "Delta".

"Kingsajz" czyli "...gdy wszystko jest za małe za krótkie zmień swój rozmiar zostań krasnoludkiem...."

Kto powiedział, że krasnoludków nie ma? Mistrz polskiej komedii, Juliusz Machulski przenosi widzów do Szuflandii, tajemniczej krainy mieszczącej się w podziemiach Instytutu Badań Czwartorzędu, gdzie owszem krasnoludki sobie żyją dość licznie… A jeden z nich strzeże tajemnicy eliksiru o nazwie kingsajz. Pozwala on zyskać rozmiary człowieka i zamieszkać w krainie ludzi, gdzie można się cieszyć wolnością i... kobietami. A kiedy taką kobietą może być fantastyczna Katarzyna Figura, w latach 80-będąca symbolem seksu i okrzyknięta przez Amerykanów polską Marilyn Monroe, to wyzwanie staje się jeszcze większe. Wspaniała muzyka Krzesimira Dębskiego, niezapomniany klimat lat 80’, doskonała obsada i fantastyczna scenografia – to właśnie "Kingsajz", bajka dla dorosłych z oczywistym przesłaniem, które odczytać można w kultowych dialogach:
"Świeże macie muchy? 
– Prosto z dzisiejszej pajęczynki!
 – To dla mnie raz.
 – Talon proszę. Muchy tylko na talony!"
"Oż ty w dziuplę kopany!... Ty!... A ty sam jesteś polokoktowiec! Niuchać tu przyszedł! Zdradziliście, wymusiliście, nadużyliście... ale jesteście na liście".

Akcja dzieje się we współczesnych czasach w południowej Kalifornii. W filmie zobaczymy m.in. Lupitę Nyong’o w roli Adelaide Wilson, kobiety, która wraca w swe rodzinne strony do domku na plaży, w którym spędziła dzieciństwo. Przyjeżdża tu z mężem (Winston Duke) oraz dziećmi (Shahadi Wright Joseph, Evan Alex), aby odnaleźć letnie wytchnienie. Ścigana przez niewyjaśnione i nierozwiązane traumy z przeszłości oraz dziwaczne zbiegi okoliczności, Adelaide czuje, że paranoja, w której się znalazła, narasta z niepohamowaną siłą. Kobieta czuje, że coś złego spotka jej rodzinę. Po relaksującym dniu na plaży, który spędza z rodziną i przyjaciółmi (Elisabeth Moss, Tim Heidecker, Cali Sheldon, Noelle Sheldon), Adelaide wraca do letniego domu. Kiedy nastaje zmrok, Wilsonowie odkrywają cztery sylwetki stojące na podjeździe: sobowtóry ich rodziny.

Kierowca bez pracy, gospodyni bez domu, student bez kasy i dziewczyna bez perspektyw wspólnie stworzą perfekcyjny plan: jak w najkrótszym czasie stać się kimś i zająć miejsce bogaczy. W świecie, w którym liczy się tylko wydajność i sukces, przechytrzą system i zawalczą o siebie. Nawet, jeśli będzie to wymagało przekroczenia cienkiej granicy między tym, co jeszcze dozwolone, a tym, co absolutnie zabronione. Bong Joon-ho pokazuje, że prawie każdy marzy o lepszym życiu, awansie i szansie na sukces. Ale tylko niektórzy – dzięki nieposkromionej wyobraźni i braku skrupułów – są w stanie po to wszystko sięgnąć.

Trzynastoletni Steve (Sunny Suljic) czuje się przytłoczony duszną atmosferą rodzinnego domu w Los Angeles. Wychowywany przez samotną matkę (Katherine Waterston), skonfliktowany ze starszym bratem (Lucas Hedges) szuka ujścia dla wrzącego w nim buntu w muzyce i deskorolce. W grupie kilka lat starszych, doświadczonych skaterów nie tylko zyskuje akceptację i odkrywa tajniki dobrej jazdy, ale również poznaje smak wolności oraz związanych z nią pokus i niebezpieczeństw.

Zmysłowa i inteligentna gra Johna Travolty w roli niespokojnego Tony'ego Manero - sprzedawcy z Brooklynu w dzień i niekwestionowanego króla parkietu w nocy.
W każdą sobotę Tony zakłada swoją koszulę z szerokim kołnierzem, błyszczące spodnie oraz buty na platformach i udaje się do jedynego miejsca, gdzie uważany jest za Boga, a nie zwykłego, młodego mężczyznę. Ale w ciemności, z dala od migających świateł i pełnej przepychu zabawy, rozgrywa się tragedia pełna rozczarowań, przemocy i smutku.
Bez cienia wątpliwości gra Travolty uczyniła z niego hollywoodzką legendę, ale "Gorączka sobotniej nocy" to coś więcej, to film, który wyznaczył trendy ówczesnego pokolenia w muzyce i modzie. To potężna i prowokująca tragedia życia miejskiego o uniwersalnym znaczeniu, tak w roku 1977, jak i dziś.

Stacja The Fox News to jedna z największych telewizji informacyjnych w USA. Praca w niej otwiera drzwi do wielkiej dziennikarskiej kariery i równie wielkich pieniędzy. Żeby ją dostać i utrzymać, a potem wspiąć się po szczeblach kariery trzeba zadowolić jej twórcę i despotycznego szefa Rogera Ailesa. W przypadku kobiet pracujących w stacji, słowo „zadowolić” ma bardzo dosłowne znaczenie. Zaczyna się od niewybrednych żartów, aluzji, a kończy na erotycznych propozycjach nie do odrzucenia. Ten stan rzeczy trwa przez lata, a dziennikarki stacji przechodzą koszmar. Odmowa obcowania z Ailesem grozi nie tylko zastopowaniem kariery, ale wyrzuceniem z pracy i wilczym biletem na rynku. Trzy kobiety będące na różnych szczeblach medialnej drabiny znajdują w sobie siłę, by wreszcie powiedzieć DOŚĆ. Jednak Ailes nie zamierza się poddać bez walki. Dysponuje wielką władzą, fortuną i kontaktami na politycznych szczytach. Nikt jeszcze się nie spodziewa, że ta konfrontacja zadecyduje o losie milionów kobiet na całym świecie.

"Symfonia Fabryki Ursus" to filmowe podsumowanie pięcioletniej pracy artystyczno-badawczej Jaśminy Wójcik ze społecznością byłych pracowników fabryki Ursus. Dokument ma szczególną wartość społeczną - dostarczy zbiorowej narracji lokalnej wspólnocie, osieroconej narracyjnie i symbolicznie po zamknięciu fabryki. Artystka skorzystała nie tylko z wywiadów mówionych, ale i pamięci ciała - zaproszeni do udziału w filmie byli pracownicy fabryki mieli odtwarzać gesty, czynności i dźwięki związane z ich codzienną pracą.

Jasmila Žbanić pokazuje w tym poruszającym dramacie, przeboju festiwalu w Wenecji, jedną z najczarniejszych kart współczesnej historii Europy – masakrę w Srebrenicy. Główną bohaterką jest tłumaczka (Jasna Duričić) – ktoś między zagubionymi stronami, starająca się scalić świat zmierzający ku zagładzie. Klasyczną, męską optykę wojny zastępuje nieoczywiste spojrzenie kobiet – głównej protagonistki oraz urodzonej w Sarajewie bośniackiej reżyserki. To film, który zostaje mocno w głowie, porusza do żywego, rozszarpuje serca widzów. Ale robi to nie na zasadzie terapii wstrząsowej, lecz subtelnie, dzięki przemyślanej konstrukcji, rewelacyjnej reżyserii (to najlepszy film Žbanić od czasu berlińskiego sukcesu Grbavicy), genialnego montażu Jarosława Kamińskiego. Nominowaną do Oscara Aidę powinno się pokazywać obowiązkowo w szkołach, także naszych, jako ostrzeżenie i humanistyczną lekcję współczesnej historii.

Wimbledon 1980. Cały świat wstrzymuje oddech – rozpoczyna się finałowy mecz. Björn Borg, najlepszy tenisista na świecie, będzie bronił po raz piąty tytułu mistrza. Chłodny, opanowany i skuteczny – jest ulubieńcem publiczności. Nikt jednak nie wie o dramacie rozgrywającym się poza kortem: niespełna 24-letni tenisista jest fizycznym i psychicznym wrakiem, wyniszczonym przez mordercze treningi, które rujnują także jego życie prywatne. Przeciwnik Borga to 20-letni John McEnroe, porywczy i wybuchowy, zdeterminowany, by zająć miejsce swojego dotychczasowego idola. Jaką cenę może mieć sukces?

Cyrkielek to mała elfka, która uwielbia wielkie przygody. Ubiera się w czerwoną sukienkę w czarne kropki. Nie lubi nosić butów i śpi w pudełku od zapałek. Czarne włosy sterczą jej jak małe cyrkielki. A jej najlepsi przyjaciele to małe myszki. Cyrkielek poznaje czekoladową księżniczkę Koko oraz małego nosorożca, który wcale nie chce być mały. To początek nowej, wielkiej przygody. Teraz Cyrkielek oraz myszki wyruszą do Afryki aby pomóc Koko i nosorożcowi odnaleźć ojczyznę. Ta podróż nauczy ją że odpowiedzialność za innych to nie zawsze bułka z masłem. Lub z serem. Czy na drzewach rosną czekoladki? Czy w Afryce jest dość sera dla myszy? Czy mały nosorożec odnajdzie swoją mamę? Wszystkie odpowiedzi znajdziecie w kinie. 

Znany pisarz (Andrzej Seweryn) przeżywa romans z dużo młodszą od siebie, piękną kobietą (Magdalena Boczarska). Wbrew wywołującej oburzenie środowiska różnicy wieku, wykształcenia i pozycji intelektualista poślubia atrakcyjną „dziewczynę znikąd”. Zaślepiony uczuciem nie podejrzewa, że ich kontrowersyjny związek może nie być kwestią przypadku. Nie wie, że jego partnerka od dawna spotyka się po kryjomu z innym mężczyzną (Robert Więckiewicz), z którym łączy ją nie tylko silna namiętność, ale i groźna intryga. Zaangażowana w niemoralny układ z agentem, przekazuje mu informacje mające służyć kompromitacji pisarza. Erotyczna fascynacja kochankiem stopniowo przeradza się w głębokie uczucie, choć kobieta zdaje sobie sprawę, że jest jedynie narzędziem w zaplanowanej akcji tajnych służb.