Przełamując fale

Obraz po raz pierwszy pojawił się w polskich kinach w 1997 roku. Dziś, po niespełna dwudziestu latach ponownie można obejrzeć na dużym ekranie dzieło, dzięki któremu von Trier stał się rozpoznawalny ma arenie międzynarodowej.

Film opowiada historię niezwykle wrażliwej, nieco niedostosowanej społecznie Bess i jej męża Jana. Małżeństwo zakochane w sobie bez pamięci zostaje wystawione na ciężką próbę. Jan, pracujący na platformie wiertniczej, ulega poważnemu wypadkowi. Całkowite wyzdrowienie jest niemożliwe, a najlepszy scenariusz zakłada dożywotni paraliż. Unieruchomiony Jan zwalnia żonę z przysięgi wierności. Głęboko wierząca Bess kontakty z innymi mężczyznami traktuje jako ofiarę w intencji wyzdrowienia męża.

Obraz, w którym główne role zagrali Emily Watson i Stellan Skarsgård, jest zdobywcą Złotego Globu, Cezara, Złotej Palmy i nominacji do Oscara. Doceniony przez festiwale i widownię na całym świecie reżyser wielokrotnie wzbudzał kontrowersje, nie tylko podejmowaną w swych filmach tematyką, ale i wypowiedziami. Odmówić mu nie można jednak talentu w obrazowaniu zawiłych mechanizmów ludzkiej psychiki, dzięki któremu kreowane przez niego postacie to wyraziści ludzie z krwi i kości, wzbudzające sympatię i niechęć jednocześnie. Mimo że są to filmy trudne, to na pewno warte obejrzenia i pozostające w widzu na długo.

„Przełamując fale” obejrzeliśmy z doktorem Tomkiem Adamskim z Uniwersytetu w Białymstoku, którego mieliśmy okazję gościć już parokrotnie i zawsze pomagał nam i Naszej Widowni „wycisnąć” z filmu absolutne maksimum wrażeń. Ten wykładowca akademicki jest autorem wielu tekstów o filmie współczesnym, związany z akcją Filmowe Podlasie Atakuje, udziela się filmowo nie tylko w kraju ale i na Białorusi, Ukrainie i w Gruzji, a fakt, że jest wielbicielem kina skandynawskiego, z którego się doktoryzował.

Autor zdjęć w galerii: Szymon Gryko